Genieten bij oom Ted & tante Joy

Ted & Joy
Donderdag (15e) zijn we rustig opgestaan en gaan ontbijten om daarna weer een reisje Zuidwaarts te maken i.p.v. Noordwaarts. We hebben lekker rustig over de Pacific Highway gereden. Onze lunch hebben we gegeten op de rustplaats ‘Sleepy Holow.’ We hebben lekker de tafel gedekt en ons gasstelletje met een pannetje gekookte eieren opgezet. Toen ik lekker wilde gaan zitten zat er plotseling een enge spin in aanvalshouding op de rand van de tafel! Hij zag er best wel gifgroen uit dus ik sprong naar achteren. Ferdi heeft hem doodgeslagen want het was echt een enge spin. Dapper hè van Ferdi die bang is voor spinnen!
We hadden de onderkant van de bank en tafel gecontroleerd op nog meer spinnen maar de kust was veilig. Ik nam weer een hapje van mijn brood en auw! Ik werd geprikt in mijn duim! Het was gelukkig maar een steekvlieg maar die steken zijn niet leuk. Er waren er meer en ze bleven heel irritant om ons heen vliegen en gingen op ons zitten. Ergens in het dak zagen we ook allemaal spinnenwebben met allemaal spinnetjes erin. We werden eigenlijk wel een beetje griezelig en we besloten onze lunch te verhuizen naar onze HippieCamper. Daarin is het veilig. En toch bleven de steekvliegen via de open deur naar binnen vliegen! De deur deden we toen ook maar dicht. Daar zaten we dan met het mooie weer opgesloten in ons hete campertje te lunchen. Na ons broodje maakten we maar snel dat we wegkwamen van dat rustplaatsje ‘Sleepy Holow!’
Rond 17.00 uur kwamen we aan in het dorpje waar Ted & Joy wonen. Het dorpje heet Illarwil (in Aboriginal taal betekent dat ‘black duck’) en ligt bij het schotse stadje Maclean. Vlak voor we hier aankwamen, reden we zomaar langs het plaatsje Brooms head! Dat vonden we wel heel grappig want zo heten Ferdi zijn schoonbroer en zus van hun achternaam.
Toen we de straat van Ted & Joy inreden zagen we op het veldje voor hun huis een aantal walibis! We waren blij verrast en dit was natuurlijk een leuke ontvangst. Er zat zelfs een Walibi in de achtertuin van Ted & Joy. We hadden vandaag naar de Australische zoo willen gaan maar dat was niet meer zo nodig!
Ted & Joy zijn hele leuke, lieve mensen. Ze hebben ons warm ontvangen. In dit dorp hebben ze een soort van buurthuis waar je als lid elke dag in de week kan komen. Joy zit hier bij de organisatie en heeft elke donderdag en vrijdagavond een loterij te presenteren. We werden meteen gevraagd om hier mee naartoe te gaan en daar te gaan eten. Dat wilden wij wel!
Omdat we geen lid zijn van de club moesten we eerst even onze namen registreren. We kwamen de club binnen en het was gezellig druk! Dit hadden we niet verwacht. Er zaten allemaal mensen aan tafels te eten en drinken, er zaten mensen achter de gokkasten, er was een bar, een keuken en je kon er ook darten.
De leeftijd is gemiddeld 60 tot 80 jaar denk ik van de mensen die hier allemaal zaten. Wij gingen aan een tafeltje zitten bij vier andere mensen. Ted & Joy zitten hier wel vaker bij maar deze mensen zijn eigenlijk wel een beetje luidruchtig, maar op een leuke manier! Ze praten met een heel leuk accent, praten over van alles en nog wat, vooral over hunzelf, en waren heel vrolijk en vriendelijk naar ons.
We hebben een gerecht van het menukaart gekozen (Bionda lamboutjes met sla, fetakaas, honing, gedroogde tomaatjes en Ferdi supermalse spareribs). Ons hele bord lag vol en het was overheerlijk!
Waar de mensen hier eigenlijk voor naartoe komen is de loterij. Ted had ook voor ons een aantal nummers gekocht en voor hunzelf. En jahoor, toen het eerste winnende nummer werd omgeroepen door Joy waren wij de eerste winnaars! Ik kon van alles kiezen van de prijzentafel (grote pop, dekbed, toilettas met spullen, kapper set, klok, etc. maar ook lekkere stukken vlees uit de koelkast). Ik koos voor een leuke handdoeken set die we wel kunnen gebruiken en makkelijk in het vliegtuig kunnen meenemen. Wat een lucky winnaars waren we! Het was echt heel gezellig met al die mensen in de club. Ze keken allemaal bij elkaar wat voor nummer ze hebben en iedereen kent elkaar. Zoiets heb ik nog nooit in Nederland gezien, zo groot die club waar veel mensen komen en het zo gezellig is.

Vandaag, vrijdag 16 september, zijn we in de ochtend een mooie wandeling gaan maken vanaf Ted & Joy hun huis. Je loopt de achtertuin uit en je zit in een National Park! Alleen in dit gedeelte komen er nooit mensen dus hadden we het reik alleen. We gingen met Ted naar boven de berg op. Het was best zwaar met die hete zon en losse stenen waar je over kan glijden. Het werd soms best wel stijl. Vooral knap van oom Ted op zijn leeftijd want ik was zelfs helemaal moe en bezweet. Eenmaal boven hadden we een goed uitzicht over Maclean wat tussen de mooie rivieren ligt, een plaatje!
Nadat we thuis een lunch hadden nam tante Joy ons mee in de auto. Ze nam ons mee naar het dorpje ‘Brooms head!’ We wilden dit natuurlijk graag zien. Onderweg ernaartoe zagen we allemaal kangeroes op veldjes. In ‘Brooms head’ komen alle mensen in de zomer kamperen. Dezelfde buren in Maclean zijn dan ook de buren op de camping, grappig hè. Bij de camping heb je een heel mooi strand waar iedereen kan zwemmen en je hebt hier ook weer een heel mooi uitzichtpunt. Complimenten voor de Brooms Heads!
Joy heeft ons nog wat meer mooie plekken van de omgeving laten zien. Zo zijn we naar een plek genaamd Yamba geweest die ze hier lokaal veel mooier vinden dat het toeristische Byron Bay verderop. Ook hier heb je een vuurtoren op een leuk uitzichtpunt alleen hier heb je geen probleem met parkeren of dure horecatentjes. Dit is een National Park en het is hier heel rustig! In de zomer is dat wel anders hoor. De tour door de omgeving was heel leuk en ook om te zien hoe ze hier wonen. Wat een mooie huizen hebben ze hier en wat een mooie omgeving.
Vanavond zijn wij gaan koken en we zijn weer naar de club geweest. Uiteraard weer heel gezellig! Helaas geen prijzen gewonnen, maar deze ervaring was voor ons al een grote prijs.
Liefs,
Bionda & Ferdi