Dag 2: vrijdag 15 augustus 2009

Dag 2: vrijdag 15 augustus 2009

Het is nog donker, het is 5 uur ‘s morgens. Ik hoor krekels, gekko’s, hanengekraai en honden. Het verkeer verderop komt langzaam op gang. Ik moet plassen. De toilet is beneden, buiten in een hok. Zal ik gaan met al die beestjes? Ik pak mijn zaklamp en ga naar beneden. Als ik de toilet uit wil, zit de hond ineens voor mijn deur. Gauw doe ik de deur weer dicht. Daar sta ik dan, moet ik hier de hele nacht blijven wachten? Ik heb geen zin in een beet en hondsdolheid. Later bleek hij je gewoon te bewaken. Ik benweer naar buiten gelopen, hij was alweer weg.
Als ontbijt eten we stokbrood met gebakken ei en onze eigen chocoladepasta. Heerlijk, we kregen weer fruit toe. Dat krijgen we elke dag bij ontbijt, lunch en diner.
Na het ontbijt heb ik mijn benen geschoren. Dom! Dat doe ik hier nu echt niet meer. We kiezen met z’n allen een fiets en gaan lekker fietsen naar het dorp. Ik ben heel benieuwd wat we daar zullen aantreffen. Hoe zal Cambodja er op de fiets uitzien? Ik vind het heerlijk om te fietsen want het is warm. Een lekker windje door mijn haren en lekker om me heen kijken. Het landschap is hier vlak, geen heuvels. Dat vind ik wel jammer. We fietsen over verharde zandwegen langs rijstveldjes. Het is modderig en er staan hier en daar palmbomen.
Na een stuk door “de polder” komen we bij een afgezet stuk van stenen muurtjes. Oh wat zullen we toch aantreffen? Op zich ziet het dorpje er wel gezellig uit als we erin rijden. Kleine hutjes en huisjes omringd door boompjes. De Cambodjanen zitten gezellig in de schaduw. We krijgen een warm welkom van kinderen die “hello!” reopen. Sommigen komen naar ons toe en pakken onze handen vast. Ze lopen vrolijk met ons mee. Tijdens een rondleiding komen de kindjes allemaal kijken. Ik maak wat leuke foto’s van ze. Dat vinden ze heel bijzonder. De kindjes zien er vrolijk en gelukkig uit. Ze dragen alleen wat oude en soms versleten kleren. Ze zien er niet zo schoon uit. Er lopen kinderen met hun baby-broertje of zusjes op de heupen. Kindjes tot ongeveer 3 jaar lopen in hun naakkie. Hier hebben ze geen luiers om. Echt klein nog! Ze lopen hier echt al heel vroeg. Daarna gaan we werken.
In de greppels waar het water in afloopt worden stevige muurtjes van bakstenen gemetseld. Ik mag steeds nieuwe bakken cement naar de Cambodjanen brengen. Het zijn jonge mannelijke Cambodjanen van mijn leeftijd. Ze leerden me een paar woordjes Khmer. Een schep of lepel is bijvoorbeeld een cashmen ofzo. De rest van onze groep ging greppels uitgraven. Ik kwam de groep na een uurtje helpen graven. Iedereen zat onder de modder. Gelukkig hadden we laarzen mee.
Om 12.30 uur gingen we naast een kleine tempeltje in de schaduw uitrusten en lunchen. Lekker een dut doen, siesta. De Cambodjanen uit het dorp kwamen er gezellig bij zitten, weer veel kinderen! Erg gezellig hoor zijn ze. ‘S middags rond 3 uur weer greppels gegraven, cement en bakstenen aangegeven en bijgevuld. Na het werk hebben we nog even het schooltje bekeken die door ons mogelijk is gemaakt. Er werd Engelse les gegeven. Daarna weer heerlijk fietsen naar huis en ons daar met z’n allen uitgebreid gewassen. Heerlijk! Als avondeten hadden we rijst, groeten en vis. Dat is hier wel elke avond. Ik ben nah eten bezig geweest met wassen. Ook dat doe ik elke avond. Lekker met water bezig zijn is lekker in de hitte! We hebben nog gezellig met z’n allen gezeten en gekletst en daarna weer lekker slapen.